Vanuit de auto

Vanuit de auto. Tot nu toe Madagaskar vooral aanschouwd vanuit de lucht en vanuit de auto tijdens transport van en naar vliegvelden. Het eerst transport was s nachts om 1 uur in een buitenwijk van de hoofdstad Antananarivo. Verlaten. Laagbouw. Vooral houten hutjes of met luiken afgesloten kraampjes. Met teksten erop wat er te koop is. Veel in het Frans ook, die taal is gebleven nadat de kolonisatie verdween. Hoe al die kraampjes bij daglicht eruit zagen, zagen we na de eerste korte nacht. Levendig. Beetje Afrikaans, maar dan met warm aangeklede mensen, waardoor het ook een Zuid Amerikaans Andestintje of zoiets had. Alles te koop of te maak langs de weg, ook buiten de kraampjes. Natuurlijk fruit/groenten, vlees aan de haak, frituur en andere lekkernijen. Maar ook schoenen op een grote hoop (memory, probeer de juiste maar eens bij elkaar te zoeken), buizen en verbindingsstukken, lassers, brommermonteurs, iemand die een leren(?) bank oppoetste om de verkoopkans te vergroten, een schvende meubelmaker, heel veel schuimmatrassen of -platen, zakken houtskool, plastic teiltjes, etc. etc. En daar tussendoor onze taxi, fietsriksja's, brommers, handkarren (pousse-pousses), vrouwen met vanalles balancerend op hun hoofd, en andere krioelende mensen, en af en toe een hond.