Te voet naar de markt in morondava

We lieten de fietsriksja's voor wat ze wegen en namen de benenwagen en een lege rugzak voor inkopen. Doel: water, koekjes en bananen. Hier aan de kust is het lekker warm dus op sandalen. De plaatselijke bevolking loopt op slippers of blote voeten, merkte Bart op. En inderdaad maar 1 andere dude op sandalen gezien en geen dichte schoenen. Onderweg het echte Afrika. Gele jerrycans vullen bij waterkraan of pomp. Kindjes op de rug gebonden bij vrouwen of meisjes. Gezichten van vrouwen volledig bepleisterd met een geel of oranje goedje (plaatselijke Nivea). Af en toe een kindje met een te dik buikje. Meisjes die de koperen potten schoon schuren, de was doen in een paar teiltjes en over de bosjes laten drogen. Op de markt te druk voor zelfs een lege rugzak. Vlees met vliegen op afgesleten hakblokken, maar vooral ook levend vlees: kippen en af en toe een eend die in bundeltjes aan de poten gedragen of aan een juk opgehangen worden; de meesten protesteren niet eens. Zo hou je het vlees wel het verst natuurlijk. Tafeltjes met handgrote groepjes pinda's, als snack te koop. Rare bes-achtige dingen in grote zakken. Zouden dat de baobab zaden zijn? Uiteindelijk vinden we banaantjes. Ik vraag er six en verkoopster wil weten of ik zes kilo of zes pieces wil. Voorverpakte koekjes, water en zoutjes gekocht. Nog maar even een paar flesjes frisdrank want we zijn alweer dorstig. En wat doe je met zo'n leeg flesje als je geen prullenbak ziet? Aan de dame geven die melk verkoopt in een diversiteit van frisdrankflessen. Blij met een lege fles. Wat opvalt is dat er buiten de vuilnisbelten relatief weinig rotzooi rondslingert of rondwaait. We krijgen bij onze inkopen ook nergens plastic zakjes. Toch beetje milieubewust hier. Geen enkele foto gemaakt onderweg. We vonden het niet ethisch om deze mensen te fotograferen. En het is ook gewoon fijn om ontspannen met eigen ogen te kijken. Daarmee hebben we mooie beelden in onze hersenpan opgeslagen.