Op de tenen lopen

Midden in de nacht werden we wakker door gerommel. Peters buik. Dat resulteerde voor hem in een rustdag bij de bungalow. Bart en ik zijn er toch op uitgetrokken. Tochtje in de pirogue (twee uitgeholde boomstammen naast en aan elkaar), met punter en met gids, naar grotten, ff lekker relaxen, met als hoogtepunt een schitterende kameleon. 's Middags was het uit met het relaxen, een klimtocht in de tsingy de behamara, hoge scherpe/puntige kalksteenformaties. Een gebied van 140 bij 10 km waarvan een deel voor publiek opengesteld is. Tsingy betekent zoiets als op de tenen lopen. Vroeger toen er nog geen bergschoenen, kabels en harnassen waren om veilig naar boven te komen, liep men hier op de tenen of gebruikte men die als klem, om bij de honing boven op de spitse rotsen te komen. Ondanks alle middelen die we nu hebben, heb ik vandaag ook figuurlijk op mijn tenen gelopen en mijn grenzen verlegd, met hulp van Bart en gids. Het uitzicht maakte veel goed, de voldoening dat het gelukt was was misschien nog wel mooier. Onderweg ook nog lemuren gezien (twee witte sifaka's en een bruine lemuur). Heel schattig. Mooie dag maar we hebben peter gemist.